gecenin tam ucunde

buraya yazmalara deger mi bilemedim, ne yazsam onu da bilemedim. ayni dili farkli harflerle konusan iki insan olduk biz. bence guzel baslangiclarin habercisiydin en en basinda, hayal kirikliklari sonrasi gelince biri pat diye degeri ayri bi bilinir ben de. farkli harflerle konustugumuzu her dusunusum benim icin bir umut olmusken, sana gore olaylar dramanin obur adiydi.cunku dramalari arayip bulan, seven de sendin. 

herseye duz mantikla yaklasanlar icin seninki egolarin tatminiyken, ben empati kralicesi oldugumu dusunerek bir kez daha anliyor, bir kez daha savunuyor, sevmek icin bir kez daha neden buluyordum. 
empatinin karari guzelmis seninle daha da iyi anladim. kendi bedenimden cikip seninkine girmek sandim empatiyi ama bu kez de o bulutlu kafanin etkisinden kurtulamadim ben. 

icim rahat ilk kez bir konusmanin sonunu, kendi sesimden senin bulaniklastirmana izin vermeden, beni ne kadar da uzdugunu soylerek getirebildim. kac kere konustuk saymalara gerek yok, ama ilk defa yuregim seninkine karismadi. ben ayirdim bu kez onu. dostluk gelmez bize bizim dost yazisimiz ayni degil, bir okunmuyor. 

uzgunluk var, kirginlik var, kizginlik var, sende olamaz bunlar, cunku benim verdigimle aldigim bir degil. kendini duzelt be adam, sanma kendini vazgecilmez, oyle bir gecerim ki sanrimdan, gercekligin inandirir olmazini, bence guzel hayat sensizken.. gulmeli, oynamali, sevmeli, daha cok sevmeli. senin kabul edemedigin sevgiler var benim dunyamda. iyisimi rahat birak dunyami. gecenin tam ucunde en derin uykularin yuvasi olan bedenimi, ruhumu rahat birak, huzur bulduklarina gitsin.

yazmisim bir vakit, vaktini de biliyorum