sadebaharat

Beni sakinlestiren birsey varmis, farkinda degilmisim. Elim degmediginden beri yazmalara, kafam daha da agir. Sinir ve ofke neden doguyor icimizde, donup bakmak lazimmis. Beni sakinlestirenin insanlar oldugunu dusundum bunca zaman, yazdiklarim da hatrimda kalanlari dokmekti kagida. Megersem, hatrimdakiler degil aklimdakilermis beni rahatsiz eden. 28 yasindayim, 21 yildir okul okuyorum. Tam 21 yildir sabah erken kalkmam gerektigine ve okula gidip birseyler ogrenmem, daha dogrusu son 5 senesinde kendime birseyler ogretmem gerektigine inanarak geciriyorum hayatimi. Neler mi ogrendim, once ulkemizin kac cografik bolgeye ayrildigini sonra onlarin bitki ortulerini, tanimadigim bir ailedeki bireyler arasindaki yas dengesini, hamam tasinin neden suda yuzdugunu, hangi kosullardaki bir tasin suya batabilecegini, vucudumuzdaki hormonlarin birbirleriyle iliskilerini, carpitilarak anlatilan satafatli Osmanli tarihini ogrendim. Kitap ciltlemeyi ogrendim, heryerinden tutkal akiyordu, bir daha hic den