Kenevir Çayı

apayrı oldukları çok uzaktan bakıldığında bile anlaşılıyordu. farklı duygularla kurdukları ayrı dünyaları vardı.birininki kocamandı, fotokopiden büyütülmüştü. diğerininkiyse küçücüktü ama büyütülmeye de ihtiyaç duymuyordu. ortak bir mekanda buluşmak istemediler, küçük bir pay dahi olsa ortak bir dünyaları vardı. sadece yaşatmak istemediler o dünyayı ki oluşturmak bile biraz vakit almıştı tek taraflı bir çabaya dayanıyordu adeta.uzak kalınmıştı oraya zaten. elleriyle bir güzel itmişlerdi. rahatsız etti o dünyanın varlığı.bunun yanında, hep biri daha çok nefret etti ordan. nefretini gösterirken ellerini kirletmedi,buna tenezzül bile etmedi;çünkü umursamadı ve bu da yetti.sorulmamış sorgulanmamış bir atmosfer.
sessizlikle yaşatılmış bir dünya. suskunluğu bozmayaysa kahkahalar yeterli.
kahkalar gülümseyişi boğar gibi.
ballı kenevir çayı boğmaya iyi gelir imiş.